18/7/57
มีเรื่องที่อ่านมาอยากจะมาเเบ่งปันให้อ่านก่อนนอนครับ
พ่อเฒ่าตาบอดไหว้โต๊ะหมู่บูชาประจำวัดอยู่สม่ำเสมอทุกวัน
แกไม่รู้ว่าพระอยู่ที่ไหน แต่แกจำได้ว่ามีคนพาแกมาไหว้ตรงนี้ทุกครั้ง
นานไปก็จำระยะก้าวได้แล้วเดินมานั่งคุก
เข่าพนมมือไหว้พระเอง กราบโดนเท้าคนที่พับเพียบข้างหน้าบ้าง เดินเหยียบมือคนอื่นบ้าง แกก็ได้แต่ขอโทษไปตามเรื่องตามราว
พระประธานประจำวัดมีชื่อดสียงในหมู่บ้านร่ำลือว่าขอพรอะไรก็ได้สมดังที่
ตั้งใจไว้ มีชาวบ้านแห่มาไหว้พระทำบุญทุกวัน จนวัดคึกคัก
พื้นโบสถ์สะอาดเอี่ยมรอรับชาวบ้านทุกวัน
หลังคาวัดแทบจะเปลี่ยนกรัเบื้องใหม่เงาวับทุกสองปี
พ่อเฒ่าไหว้พระสวดมนต์ไปตามเรื่อง...
อยู่มาคืนหนึ่งพระประธานถูกโจรลักเอาไป
ชาวบ้านก็แตกตื่นโวยวายต่างพากันค้นหาถึงสามคืน
เมื่อไม่พบก็ท้อใจบ้างเศร้าสลด บ้างโมโหด่าทอ บ้างสาปแช่งคนที่ขโมยพระไป
"แล้วกูจะขอเลขจากใคร สิ้นเดือนนี้กูต้องจ่ายหนี้อีก"
"แม่งเอ้ย! อย่าให้กูเจอยะว่าใครเอาไป"
"แล้วต่อไปนี้เราจะไปไหว้ใครละลุง"
เวลาผ่านไปหกเดือนเศษ
ดูเหมืนจะมีสิ่งยึดเหนี่ยวประจำหมู่บ้านเกิดขึ้นมากมาย บ้างกราบต้นตะเคียน
บ้างก็ต้นกล้วย
ทุ่งลุงมีเกิดวัวประหลาดสองหางขึ้นมาก็กลายเป็นที่ชุมนุมจองหมู่บ้านทันที
แต่ก็กลับเป็นปกติในเวลาไม่นานหลังจากวัวตายลง
พ่อเฒ่ายังคงเข้าวัดทุกวัน.....
ที่แกรู้สึกถึงความต่างคือฝุ่นที่พื้นจับตัวหนาขึ้น โบสถ์กลับอึกทึกน้อยลง
ควันธูปที่แสบจมูกก็หายไป...
"ปู่ ปู่ยังมาไหว้อะไรที่นี่อีก เหลือแต่โต๊ะหมู่เปล่าๆแล้ว พวกเณรยังย้ายไปกุฏิหลังแล้วเลย" เด็กวัดตะโกนข้ามธรณีประตู
"เอ็งว่าอะไรนะ โต๊ะอะไรเปล่า"
"พระประธานท่านหายไปตั้งครึ่งปีแล้ว ปู่ยังจะไหว้อะไร โต๊ะมันไม่ศักดิ์สิทธิ์หรอกนะ"
พ่อเฒ่าหันหัวไปทางโต๊ะหมู่ ตาของแกยังคงมองไม่เห็น แกไหว้พระมืดๆมายี่สิบปีแล้ว แต่ตอนนี้ไม่มีพระแล้ว
พ่อเฒ่าก้มกราบสามครั้ง เอ่ยคำสาธุแล่วเอามือลูบหัว
"ข้าไหว้พระไอ้หนุ่ม ไม่ได้ไหว้โต๊ะ ตาเอ็งบอดเรอะ"
พ่อเฒ่าเดินข้ามธรณีประตูแล้วค่อยๆคลำทางลงบันไดไป
Cr.ศรัทธาหรือตาบอด
Micro.E
